Wkrótce po stworzeniu Adama i Ewy, Szatan, obserwując to oraz ich dom w Edenie, rozważał wprowadzenie ich w bunt poprzez nakłonienie ich do złamania wyraźnego polecenia Boga.
“Jego naśladowcy go szukali. Powstał, przyjmując wyraz nieposłuszeństwa, i poinformował ich o swoich planach wyrwania Bogu szlachetnego Adama i jego towarzyszkę Ewę. Jeśli mógłby w jakikolwiek sposób zwieść ich do nieposłuszeństwa, Bóg poczyniłby jakieś przygotowania, dzięki którym mogliby zostać przebaczeni, a wtedy on i wszyscy upadli aniołowie dzieliliby z nimi miłosierdzie Boże. Jeśli to by się nie udało, mogliby połączyć się z Adamem i Ewą; gdyż gdy raz przestąpiliby prawo Boże, byliby przedmiotem gniewu Bożego jak oni sami. Ich przestępstwo również umieściłoby ich w stanie buntu; i mogliby połączyć się z Adamem i Ewą, przejąć Eden i zatrzymać go jako swój dom. A jeśli mogliby uzyskać dostęp do drzewa życia pośród ogrodu, ich siła byłaby, jak myśleli, równa sile świętych aniołów, a nawet sam Bóg nie mógłby ich wypędzić.” {1SP 30.4}
“Szatan odbył naradę ze swoimi złymi aniołami. Nie wszyscy chętnie zgodzili się uczestniczyć w tej niebezpiecznej i strasznej pracy. Powiedział im, że nie powierzy żadnemu z nich wykonania tej pracy; gdyż myślał, że tylko on ma wystarczającą mądrość, aby przeprowadzić tak ważne przedsięwzięcie. Chciał, aby rozważyli tę sprawę, podczas gdy on ich opuści i uda się na odosobnienie, aby dojrzały jego plany. Starał się im wmówić, że to była ich ostatnia i jedyna nadzieja. Jeśli tutaj zawiodą, wszelka perspektywa odzyskania i kontroli nad Niebem, lub jakąkolwiek częścią stworzenia Bożego, była beznadziejna.” {1SP 31.1}
“Szatan poszedł sam, aby dojrzały plany, które najwyraźniej zapewniłyby upadek Adama i Ewy. Miał obawy, że jego zamiary mogą zostać udaremnione. I znowu, nawet gdyby odniósł sukces w nakłonieniu Adama i Ewy do nieposłuszeństwa przykazaniu Bożemu, i tym samym staliby się przestępcami Jego prawa, a z tego nic dobrego by mu nie wynikło, jego własna sytuacja nie uległaby poprawie; jego wina tylko by się zwiększyła.” {1SP 31.2}
“Zadrżał na myśl o pogrążeniu świętej, szczęśliwej pary w nędzy i wyrzutach sumienia, których sam doświadczał. Wydawał się być w stanie niezdecydowania; czasem stanowczy i zdeterminowany, potem wahający się i niepewny. Jego aniołowie go szukali, swojego przywódcy, aby zapoznać go ze swoją decyzją. Połączą się z Szatanem w jego planach i z nim poniosą odpowiedzialność i podzielą konsekwencje.” {1SP 32.1}
“Szatan odrzucił swoje uczucia rozpaczy i słabości i, jako ich przywódca, wzmocnił się, aby stawić czoła sprawie i zrobić wszystko, co w jego mocy, aby przeciwstawić się władzy Boga i Jego Syna. Zapoznał ich ze swoimi planami. Gdyby podszedł śmiało do Adama i Ewy i zgłosił skargi na własnego Syna Bożego, nie słuchaliby go ani przez chwilę, ale byliby przygotowani na taki atak. Gdyby próbował ich zastraszyć ze względu na swoją moc, tak niedawno anioł na wysokiej pozycji, nic by nie osiągnął. Zdecydował, że przebiegłość i oszustwo dokonają tego, czego siła lub przemoc nie mogła.” {1SP 32.2}
“Szatan, wraz z towarzyszącymi mu zbuntowanymi aniołami, odwróciwszy się od swojej wierności Panu Bogu, jedynemu Władcy, został wypędzony z Nieba, a święci aniołowie, którzy stali się nielojalani i niewiarygodni, pomagają mu, gdy stara się dostosować wszystkie rzeczy do swojego obrazu i tchnąć swoją naturę w jednostki. Pobudzony nienawiścią do świętego prawa Bożego, zbliża się do człowieka, szukając zwrócenia jego uwagi, aby mógł błędnie przedstawić i sfałszować Boga. Jego piekielne spiski miały wymazać z naszego świata obraz Boski i odbić swój własny nienawistny, odstępczy obraz na duszy ludzkiej. Nie mógł użyć siły, ale [z] uwagą i wolą mu oddaną, mógł działać na umysły. Gdy Szatan zerwał relację ze wszechświatem, a w szczególności z Synem Bożym, stał się całkowicie samolubny, i przestając być dobrem powszechnym, stał się złem powszechnym.” {Ms4-1891.5}
Niebo obserwowało to wszystko i Bóg postanowił coś zrobić, aby ocalić Adama i Ewę. Wyśle im ostrzeżenie i poinformuje ich o wszystkim.
“Bóg zebrał zastęp anielski, aby podjąć środki w celu odwrócenia grożącego zła. Zdecydowano w radzie Nieba, aby aniołowie odwiedzili Eden i ostrzegli Adama, że jest w niebezpieczeństwie ze strony wroga. Dwaj aniołowie pośpieszyli w swoją drogę, aby odwiedzić naszych pierwszych rodziców. Święta para przyjęła ich z radosną niewinnością, wyrażając wdzięczne podziękowania swojemu Stwórcy za otoczenie ich taką obfitością Jego dobroci. Wszystko, co piękne i atrakcyjne, było ich do cieszenia się, i wszystko wydawało się mądrze dostosowane do ich potrzeb; a to, co cenili ponad wszystkie inne błogosławieństwa, było towarzystwem Syna Bożego i niebieskich aniołów, gdyż mieli wiele do opowiedzenia im przy każdej wizycie, o swoich nowych odkryciach piękna natury w ich uroczym domu edenu, i mieli wiele pytań dotyczących wielu rzeczy, które mogli tylko niejasno pojąć.” {1SP 32.3}
“Aniołowie łaskawie i z miłością udzielili im informacji, których pragnęli. Opowiedzieli im także smutną historię buntu i upadku Szatana. Następnie wyraźnie poinformowali ich, że drzewo poznania zostało umieszczone w ogrodzie, aby być zastawem ich posłuszeństwa i miłości do Boga; że wysokie i szczęśliwe położenie świętych aniołów miało być zachowane pod warunkiem posłuszeństwa; że byli podobnie usytuowani; że mogli być posłuszni prawu Bożemu i być niewysłowienie szczęśliwi, albo być nieposłuszni i utracić swoje wysokie położenie, i być pogrążeni w beznadziejnej rozpaczy.” {1SP 33.1}
Pamiętajmy, Prawo Boże jest wyrazem Jego woli, Jego słowa, objawieniem tego, co Bóg kocha i czego nie kocha, czego chce i czego nie chce - a tym samym wyrazem Jego charakteru i władzy.
“Powiedzieli Adamowi i Ewie, że Bóg nie będzie ich zmuszał do posłuszeństwa - że nie odebrał im mocy przeciwstawienia się Jego woli; że byli czynnikami moralnymi, wolnymi do posłuszeństwa lub nieposłuszeństwa. Był tylko jeden zakaz, który Bóg uznał za stosowny nałożyć na nich jak dotąd. Jeśli mieliby przestąpić wolę Bożą, z pewnością umrą. Powiedzieli Adamowi i Ewie, że najwyższy anioł, następny w kolejności po Chrystusie, odmówił posłuszeństwa prawu Bożemu, które ustanowił, aby rządzić istotami niebieskimi; że ten bunt spowodował wojnę w Niebie, która doprowadziła do wypędzenia z niego zbuntowanych, i każdy anioł został wypędzony z Nieba, który połączył się z nim w kwestionowaniu władzy wielkiego Jehowy; i że ten upadły wróg był teraz wrogiem wszystkiego, co dotyczyło interesu Boga i Jego drogiego Syna.” {1SP 33.2}
Po tym aniołowie ostrzegli Adama i Ewę jasno i bezpośrednio dotycząco planu wroga, aby wprowadzić także ich w grzech:
“Powiedzieli im, że Szatan zamierzał im zaszkodzić, i konieczne było, aby byli czujni, gdyż mogli wejść w kontakt z upadłym wrogiem; ale nie mógł im zaszkodzić, dopóki byli posłuszni poleceniu Bożemu; gdyż, jeśli to konieczne, każdy anioł z Nieba przyszedłby im na pomoc, zamiast pozwolić mu w jakikolwiek sposób im zaszkodzić. Ale jeśli byliby nieposłuszni poleceniu Bożemu, wtedy Szatan miałby moc nieustannie ich dręczyć, zakłopotać i martwić. Jeśli pozostaliby nieugięci wobec pierwszych insynuacji Szatana, byli tak bezpieczni jak niebiańscy aniołowie. Ale jeśli ustąpiliby kusicielowi, Ten, który nie oszczędził wzniosłych aniołów, nie oszczędziłby ich. Musieli ponieść karę za swoje przestępstwo; gdyż prawo Boże było tak święte jak On sam, i wymagał całkowitego posłuszeństwa od wszystkich w Niebie i na ziemi.” {1SP 34.1}
To, co ważne do zauważenia tutaj, to że słowo Boże, wyraz Jego woli, to jest właściwie Prawo Boże, wszystko, co mówi, że to jest Jego wola, to jest to, co wyraża to, czym On jest, co kocha i czego nie kocha - a łamanie Jego słowa, to jest Jego Prawa, to właściwie atak na Jego władzę i tym samym największa zbrodnia i zdrada. I dlatego grzech jest nadzwyczaj grzeszny.
“Aniołowie przestrzegli Ewę, aby nie oddzielała się od męża w swojej pracy; gdyż mogłaby wejść w kontakt z tym upadłym wrogiem. Jeśli oddzieleni od siebie, byliby w większym niebezpieczeństwie niż gdyby oboje byli razem. Aniołowie nakazali im ściśle przestrzegać instrukcji, które Bóg im dał dotyczących drzewa poznania; gdyż w doskonałym posłuszeństwie byli bezpieczni, a ten upadły wróg nie mógł mieć wtedy mocy, aby ich oszukać. Bóg nie pozwoliłby Szatanowi podążać za świętą parą z nieustannymi pokusami. Mógł mieć do nich dostęp tylko przy drzewie poznania dobra i zła.” {1SP 34.2}
“Adam i Ewa zapewnili aniołów, że nigdy nie przestąpią wyraźnego polecenia Bożego; gdyż ich największą przyjemnością było pełnienie Jego woli. Aniołowie połączyli się z Adamem i Ewą w świętych brzmieniach harmonijnej muzyki; i gdy ich pieśni rozbrzmiewały z błogiego Edenu, Szatan usłyszał dźwięk ich melodii radosnej adoracji Ojca i Syna. I gdy Szatan to usłyszał, jego zazdrość, nienawiść i złośliwość wzrosły, i wyraził swoją troskę swoim naśladowcom, aby ich (Adama i Ewę) podburzyć do nieposłuszeństwa, i natychmiast sprowadzić na nich gniew Boży, i zmienić ich pieśni chwały w nienawiść i przekleństwa dla ich Stwórcy.” {1SP 34.3}
Powodem, dla którego czytamy tak dokładnie, jest właśnie zauważenie pewnych ważnych szczegółów, które będą ważne dla naszego zrozumienia w późniejszych studiach, a także dla zrozumienia wielkiego boju i planu zbawienia oraz znaczenia tego wszystkiego.
“Dopóki pozostawali wierni Bogu, Adam i jego towarzyszka mieli rządzić ziemią. Dana im została nieograniczona kontrola nad każdą żywą istotą. Lew i baranek bawili się spokojnie wokół nich lub leżeli razem u ich stóp. Szczęśliwe ptaki fruwały wokół nich bez strachu; i gdy ich radosne pieśni wznosiły się ku chwale ich Stwórcy, Adam i Ewa łączyli się z nimi w dziękczyneniu Ojcu i Synowi.” {PP 50.2}
Potem Ewa najpierw oddaliła się od Adama podczas swojej pracy i zbliżyła się do drzewa poznania dobra i zła.
“Ewa, nieświadomie na początku, oddzieliła się od męża w swojej pracy. Gdy uświadomiła sobie ten fakt, czuła, że może być niebezpieczeństwo; ale znowu myślała, że jest bezpieczna, nawet jeśli nie pozostanie blisko boku męża. Miała mądrość i siłę, aby poznać, czy nadejdzie zło, i stawić mu czoła. To aniołowie jej zalecali, aby tego nie robiła. Ewa znalazła się wpatrując się z mieszaną ciekawością i podziwem w owoc zakazanego drzewa. Widziała, że był bardzo piękny, i rozumowała sama ze sobą, dlaczego Bóg tak zdecydowanie zabronił im jeść z niego lub go dotykać. Teraz była okazja Szatana. Zwrócił się do niej, jakby był w stanie odgadnąć jej myśli: “Czyż rzeczywiście powiedział Bóg: Nie będziecie jeść z każdego drzewa ogrodu?” Tak, łagodnymi i przyjemnymi słowami, i melodyjnym głosem, zwrócił się do zdumionej Ewy. Była zaskoczona, słysząc mówiącego węża. Wychwalał jej piękno i nadzwyczajną uroczość, co nie było nieprzyjemne dla Ewy. Ale była zdumiona, gdyż wiedziała, że wężowi Bóg nie dał mocy mowy.” {1SP 35.2}
Zauważmy kilka rzeczy tutaj o tym, jak dochodzi do upadku w grzech i przestępstwa wyraźnego polecenia Bożego:
- Ewa najpierw oddaliła się od męża, na co została ostrzeżona, a gdy po raz pierwszy poczuła, że jest niebezpieczeństwo, zignorowała to, przekonując siebie, że jest wystarczająco mądra, aby rozpoznać zło i że właściwie jest bezpieczna. To był pierwszy krok.
- Dała miejsce rozpieszczaniu swojej ciekawości, gdy obserwowała zakazane drzewo, i tym samym otworzyła się na otwartą komunikację z diabłem. Konieczne jest kontrolowanie swojej ciekawości dotyczącej tego, co Bóg zabronił, nie kwestionując mądrości Bożej, nawet gdy nie rozumiemy, dlaczego coś zabronił.
- Gdy diabeł mówi nam coś bezpośrednio przeciwnego słowu Bożemu, lub coś, co kwestionuje słowo Boże, i przedstawia swoje idee ponad przykazaniami Bożymi, powinniśmy to natychmiast odrzucić i przestać słuchać i nie kontynuować rozmowy, i odwrócić się od pokusy. To Ewa nie zdołała zrobić.
“Ciekawość Ewy została pobudzona. Zamiast uciekać z tego miejsca, słuchała, aby usłyszeć mówiącego węża. Nie przyszło jej do głowy, że może to być ten upadły wróg, używający węża jako medium. To Szatan mówił, nie wąż. Ewa została oszukana, pochlebiona, zafascynowana. Gdyby spotkała rozkazującą postać, posiadającą formę jak aniołowie i przypominającą ich, byłaby czujna. Ale ten dziwny głos powinien był ją doprowadzić do boku męża, aby zapytać go, dlaczego ktoś inny tak swobodnie się do niej zwraca. Ale weszła w kontrowersję z wężem…” {1SP 36.1}
“Ewa zbłądziła w pobliże zakazanego drzewa, a jej ciekawość została pobudzona, aby wiedzieć, jak śmierć mogła być ukryta w owocu tego pięknego drzewa. Była zaskoczona, słysząc swoje pytania podjęte i powtórzone przez dziwny głos. “Czyż rzeczywiście powiedział Bóg: Nie będziecie jeść z każdego drzewa ogrodu.” Ewa nie była świadoma, że ujawniła swoje myśli, rozmawiając sama ze sobą na głos; dlatego była bardzo zdumiona, słysząc swoje pytania powtórzone przez węża. Naprawdę myślała, że wąż ma wiedzę o jej myślach i że musi być bardzo mądry. Odpowiedziała mu: “Możemy jeść z owocu drzew ogrodu; ale z owocu drzewa, które jest pośród ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść, ani go dotykać, abyście nie umarli. A wąż powiedział do kobiety: Bynajmniej nie umrzecie; gdyż wie Bóg, że w dniu, w którym z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze i będziecie jak bogowie, znając dobro i zło.” {RH February 24, 1874, par. 12}
“Tutaj ojciec kłamstwa wystawił swoje twierdzenie w bezpośredniej sprzeczności z wyraźnym słowem Bożym. Szatan zapewnił Ewę, że została stworzona nieśmiertelna i że nie było możliwości jej śmierci. Powiedział jej, że Bóg wiedział, że jeśli będą jeść z drzewa poznania, ich zrozumienie będzie oświecone, poszerzone i uszlachetnione, czyniąc ich równymi Jemu samemu. A wąż odpowiedział Ewie, że polecenie Boże zabraniające im jeść z drzewa poznania zostało im dane, aby utrzymać ich w stanie podporządkowania, aby nie uzyskali wiedzy, która była mocą. Zapewnił ją, że owoc tego drzewa był pożądany ponad każde inne drzewo w ogrodzie, aby uczynić mądrym i wynieść ich na równi z Bogiem. Ma, powiedział wąż, odmówił wam owoc drzewa, które ze wszystkich drzew jest najbardziej pożądane ze względu na swój przepyszny smak i ożywiający wpływ. Ewa myślała, że mowa węża jest bardzo mądra. Postrzegała zakaz Boży jako niesprawiedliwy. Spojrzała z tęsknotą na drzewo obładowane owocem, który wydawał się bardzo pyszny. Wąż jadł go z widocznym zachwytem. Pragnęła tego owocu ponad wszystkie owoce każdej odmiany, które Bóg dał jej doskonałe prawo do używania.” {RH February 24, 1874, par. 13}
“Ewa przesadziła słowa polecenia Bożego. Powiedział On Adamowi i Ewie: “Ale z drzewa poznania dobra i zła nie będziesz jadł; albowiem dnia, którego z niego jeść będziesz, śmiercią umrzesz.” W kontrowersji Ewy z wężem dodała klauzulę “Ani go dotykać, abyśmy nie umarli.” Tutaj widać było przebiegłość węża. To stwierdzenie Ewy dało mu przewagę, i zerwał owoc, i umieścił go w jej ręce, i użył jej własnych słów: “Powiedział: ‘Jeśli go dotkniesz, umrzesz.’ Widzisz, żadna szkoda nie przychodzi na ciebie od dotykania owocu, ani nie otrzymasz żadnej szkody od jego jedzenia.” Ewa uległa kłamliwej sofistyce diabła w postaci węża. Zjadła owoc i nie odczuła żadnej natychmiastowej szkody. Następnie zerwała owoc dla siebie i dla męża. “I gdy kobieta zobaczyła, że drzewo było dobre do jedzenia i że było przyjemne dla oczu, i drzewo pożądane, aby uczynić mądrym, wzięła z jego owocu i jadła, i dała także swemu mężowi z nią, i jadł.” {RH February 24, 1874, par. 14}
Wspomnieć kilka więcej rzeczy o tym, jak upadek trwa dalej:
- Kontynuowanie rozmowy o tym, co Bóg wyraźnie zabronił, prowadzi do utraty rozumu, a człowiek dalej staje się słaby i niechroniony, ponieważ odłożył na bok Słowo Boże, gdy je zakwestionował, a było to jego tarczą.
- Ewa dodała coś więcej do słów Bożych, co wróg chętnie wykorzystał, aby doprowadzić ją do błędnego spojrzenia na Boga, jako niesprawiedliwego. Dodawanie tworzy słaby punkt.
- Po tym, jak wróg opisał jej Boga jako niesprawiedliwego i jako Tego, który ukrywa przed nimi coś lub nie chce, aby mieli coś, co wyniosłoby ich jeszcze bardziej, Ewa nawet tam nie odmówiła dalszego słuchania wypaczań charakteru jej dobrego Ojca pełnego miłości, którego znała dotąd i cieszyła się słuchaniem Go. Nie zatrzymała się, aby pomyśleć i przypomnieć sobie, jaki jest Bóg i jak właściwie Go znała. Nieostrożne przechodzenie nad wiedzą i pamięcią o błogosławieństwach i miłości Bożej wprowadza człowieka w stan słabości i staje się łatwą zdobyczą dla złych sugestii diabła o Bogu.
“Adam i Ewa powinni byli być całkowicie zadowoleni z poznania Boga w Jego stworzonych dziełach i przez instrukcję świętych aniołów. Ale ich ciekawość została pobudzona, aby zapoznać się z tym, o czym Bóg zamierzył, żeby nie mieli wiedzy. Było dla ich szczęścia ignorowanie grzechu. Wysoki stan wiedzy, do którego myśleli dojść przez jedzenie zakazanego owocu, pogrążył ich w degradacji grzechu i winy.” {RH February 24, 1874, par. 15}
Jedyną nową wiedzą, którą zdobyli, była wiedza o złu, grzechu i winie, nic więcej. Mieli już wiedzę o dobru przed tym, a teraz zostali oszukani w zdobywaniu tylko doświadczenia, to jest wiedzy o złu.
Całe to, co się działo, było obserwowane przez całe Niebo i wszechświat. Byli bardzo spięci i bardzo zmartwieni, gdy to wszystko się działo:
“Z jakim intensywnym zainteresowaniem cały wszechświat obserwował konflikt, który miał zadecydować o pozycji Adama i Ewy. Jak uważnie aniołowie słuchali słów Szatana, twórcy grzechu, gdy umieszczał swoje własne idee ponad poleceniami Bożymi i starał się uczynić bez skutku prawo Boże przez swoje oszukańcze rozumowanie! Jak niespokojnie czekali, aby zobaczyć, czy święta para zostanie zwiedziona przez kusiciela i ustąpi jego sztukom. Pytali siebie, Czy święta para przeniesie swoją wiarę i miłość od Ojca i Syna do Szatana? Czy przyjmą jego kłamstwa jako prawdę? Wiedzieli, że mogli powstrzymać się od wzięcia owocu i być posłuszni pozytywnemu nakazowi Bożemu, albo mogli naruszyć wyraźne polecenie swojego Stwórcy.” (Ellen G. White, Signs of the Times, 12th May 1890, ‘God’s requirements in grace, the same as in paradise’)
Pamiętajmy, Adam i Ewa zostali ostrzeżeni:
“Nasi pierwsi rodzice nie zostali pozostawieni bez ostrzeżenia o niebezpieczeństwie, które im groziło. Niebiańscy posłańcy otworzyli przed nimi historię upadku Szatana i jego spisków na ich zniszczenie, rozwijając pełniej naturę boskiego rządu, który książę zła próbował obalić.” {Ms140-1903.4}
Od Ojca i Syna mieli każdy znak miłości i dobroci i nie mieli zewnętrznego powodu, aby nie wierzyć Bogu i Chrystusowi. Dlatego wróg musiał jakoś próbować zniekształconym zrozumieniem doprowadzić świętą parę do wątpienia w dobroć i szczerość Bożą. W związku z tym próbował doprowadzić Ewę do spekulacji i wątpienia o jasnym objawieniu prawdy i Jego woli przez Boga. Tutaj leżą bardzo ważne lekcje dla nas dzisiaj, ponieważ te same zasady są powtarzane i objawiane dzisiaj:
“Szatan chciałby przekazać ideę, że jedząc z zakazanego drzewa, otrzymaliby nowy i szlachetniejszy rodzaj wiedzy niż ten, który dotąd osiągnęli. To była jego szczególna praca z wielkim sukcesem od czasu jego upadku, prowadzić ludzi do wnikania w sekrety Wszechmogącego i nie być zadowolonymi z tego, co Bóg objawił, i nie być ostrożnymi w posłuszeństwie temu, co nakazał. Chciałby ich doprowadzić do nieposłuszeństwa poleceniom Bożym, a następnie sprawić, aby uwierzyli, że wchodzą w cudowne pole wiedzy. To jest czysta przypuszczenie i żałosne oszustwo. Nie potrafią zrozumieć tego, co Bóg objawił, i lekceważą Jego wyraźne przykazania, i dążą do mądrości niezależnej od Boga, i starają się zrozumieć to, co był zadowolony ukryć przed śmiertelnikami. Są zachwyceni swoimi ideami postępu i oczarowani swoją własną próżną filozofią; ale błądzą w północnej ciemności względem prawdziwej wiedzy. Zawsze się uczą, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy.” {1SP 36.2}
Wszystko, co idzie bezpośrednio przeciw wyraźnym i jasnym słowom Bożym, to próżna filozofia od Szatana. I nie powinniśmy wchodzić w przypuszczenia o niczym, czego Bóg nie objawił. Powinniśmy ściśle trzymać się tego, co objawia Pismo, i używać tylko biblijnych terminów i wyrażeń do zrozumienia objawionej prawdy i nie wpadać w fałszywe teorie, o których Pismo właściwie nic nie objawia.
Ewa teraz idzie rozmawiać z Adamem, po tym, jak upadła:
“Opowiedziała mu mądrą mowę węża i chciała natychmiast poprowadzić go do drzewa poznania. Powiedziała mu, że zjadła owoc, a zamiast odczuwać jakiekolwiek poczucie śmierci, poczuła przyjemny, ożywiający wpływ. Jak tylko Ewa była nieposłuszna, stała się potężnym medium przez które spowodować upadek męża.” {1SP 38.1}
“Zobaczyłem smutek na twarzy Adama. Wydawał się przestraszony i zdumiony. Wydawało się, że w jego umyśle toczy się walka. Powiedział Ewie, że jest całkiem pewny, że to był wróg, przed którym zostali ostrzeżeni; a jeśli tak, to ona musi umrzeć. Zapewniła go, że nie czuje żadnych złych skutków, ale raczej bardzo przyjemny wpływ, i błagała go, aby jadł.” {1SP 39.1}
“Adam całkiem dobrze zrozumiał, że jego towarzyszka przestąpiła jedyny zakaz nałożony na nich jako test ich wierności i miłości. Ewa rozumowała, że wąż powiedział, że na pewno nie umrą, a jego słowa muszą być prawdziwe, gdyż nie czuła żadnych znaków niezadowolenia Bożego, ale przyjemny wpływ, jak wyobrażała sobie, że czują aniołowie. Adam żałował, że Ewa opuściła jego bok; ale teraz czyn był dokonany. Musiał być oddzielony od tej, której towarzystwa tak bardzo kochał. Jak mógł to tak mieć? Jego miłość do Ewy była silna. I w całkowitym zniechęceniu postanowił podzielić jej los. Rozumował, że Ewa była częścią jego samego; a jeśli ona musi umrzeć, on umrze z nią; gdyż nie mógł znieść myśli o oddzieleniu od niej. Brakowało mu wiary w jego miłosiernego i życzliwego Stwórcę. Nie myślał, że Bóg, który uformował go z prochu ziemi w żywą, piękną formę i stworzył Ewę, aby była jego towarzyszką, mógł zastąpić jej miejsce. W końcu, czy słowa tego mądrego węża nie mogły być słuszne? Ewa była przed nim, równie urocza i piękna, i pozornie tak niewinna, jak przed tym aktem nieposłuszeństwa. Wyrażała większą, wyższą miłość do niego niż przed swoim nieposłuszeństwem, jako skutki owocu, który zjadła. Nie widział w niej żadnych znaków śmierci. Opowiedziała mu o szczęśliwym wpływie owocu, o swojej żarliwej miłości do niego, i zdecydował stawić czoła konsekwencjom. Pochwycił owoc i szybko go zjadł, i, jak Ewa, nie poczuł natychmiast jego złych skutków.” {1SP 39.2}
W Piśmie mówi się:
- UBG 6 Kobieta widziała, że drzewo było dobre do jedzenia, miłe dla oczu i pożądane dla zdobycia mądrości. Wzięła więc z jego owocu, jadła i dała też swemu mężowi, który był przy niej, a on jadł.
Oto kilka bardzo ważnych lekcji dla nas dotyczących grzechu. Gdy ktoś bliski nam grzeszy, ponieważ jesteśmy emocjonalnie związani z tą osobą, to większa pokusa dla nas, aby grzeszyć z tą osobą, ale nie musimy tego robić. Bóg powinien być pierwszy i ponad wszystko i wszystkich, i On jest tym, którego powinniśmy słuchać i naśladować, pokazując, że kochamy Go bardziej niż wszystko i wszystkich, i że nie odwrócimy się od wierności Jemu, nawet jeśli pozostaniemy sami.
Powinniśmy także pamiętać, że Bóg wie wszystko i zna nasze potrzeby i nie zostawi nas samych i że będzie z nami i zapewni wszystko, czego potrzebujemy. Nie powinniśmy robić nikogo naszym bożkiem.
Pamiętajmy, że ci, którzy często wyrażają jakąś niezwykle silną miłość i wierność dla nas, jednocześnie łamiąc przykazania Boże, właściwie nie mają prawdziwej głębokiej miłości, ponieważ nie kochają Boga i nie są świadomi tego, co robią i pod czyim wpływem są, i że oszukują siebie, mając chorą wyobraźnię i chore uczucia przez grzech, i nie powinniśmy być oszukani lub uwiedzeni przez nich lub ich słuchać. Ci, którzy łamią wyraźne przykazania Boże, są pod wpływem wroga i nie mają prawdziwej miłości, ani nie kochają Boga, ani swoich bliźnich:
- UBG 2 Po tym poznajemy, że kochamy dzieci Boże, gdy kochamy Boga i zachowujemy jego przykazania.
Adam i Ewa nosili szaty światła przed grzechem, ale po upadku w grzech to światło zniknęło.
“Biała szata niewinności została noszona przez naszych pierwszych rodziców, gdy zostali umieszczeni przez Boga w świętym Edenie. Żyli w doskonałej zgodzie z wolą Bożą. Cała siła ich uczuć była oddana ich niebieskiemu Ojcu. Piękne, miękkie światło, światło Boże, otaczało świętą parę. Ta szata światła była symbolem ich duchowych szat niebiańskiej niewinności. Gdyby pozostali wierni Bogu, zawsze by ich nadal otaczała. Ale gdy wszedł grzech, zerwali swoje połączenie z Bogiem, a światło, które ich otaczało, odeszło. Nadzy i zawstydzeni próbowali zastąpić miejsce niebiańskich szat, zszywając razem liście figowe na okrycie.” {COL 310.4}
“Bóg pouczył naszych pierwszych rodziców dotyczących drzewa poznania, i zostali w pełni poinformowani odnośnie upadku Szatana i niebezpieczeństwa słuchania jego sugestii. Nie pozbawił ich mocy jedzenia zakazanego owocu. Zostawił ich jako wolnych czynników moralnych, aby uwierzyć Jego słowu, być posłusznymi Jego przykazaniom i żyć, lub uwierzyć kusicielowi, być nieposłusznymi i zginąć. Oboje jedli, a wielka mądrość, którą uzyskali, była poznaniem grzechu i poczuciem winy. Okrycie światła wokół nich wkrótce zniknęło, a pod poczuciem winy i utraty ich boskiego okrycia, drżenie ich ogarnęło, i próbowali okryć swoje odsłonięte formy. Pan nie chciał, aby badali owoc drzewa poznania, gdyż wtedy byliby narażeni na Szatana w masce. Wiedział, że będą całkowicie bezpieczni, jeśli nie dotknęli owocu.” {1SP 40.2}
“Nasi pierwsi rodzice wybrali wiarę w słowa, jak myśleli, węża; jednak nie dał im żadnych znaków swojej miłości. Nie zrobił nic dla ich szczęścia i korzyści; podczas gdy Bóg dał im wszystko, co było dobre do jedzenia i przyjemne dla wzroku. Wszędzie, gdzie oko mogło spocząć, była obfitość i piękno; jednak Ewa została oszukana przez węża, aby myśleć, że coś było ukryte, co uczyniłoby ich mądrymi, nawet jak Bóg. Zamiast wierzyć i ufać Bogu, bezwstydnie nie ufała Jego dobroci i żywiła słowa Szatana.” {1SP 40.3}
“Przy pierwszym przyjściu Chrystusa Szatan doprowadził człowieka w dół z jego pierwotnej, wzniosłej czystości i przyćmił czyste złoto grzechem. Przekształcił człowieka, stworzonego, aby być władcą w Edenie, w niewolnika na ziemi, jęczącego pod przekleństwem grzechu. Aureola chwały, którą Bóg dał świętemu Adamowi, okrywająca go jak szata, odeszła od niego po jego przestępstwie. Światło chwały Bożej nie mogło okryć nieposłuszeństwa i grzechu. W miejsce zdrowia i obfitości błogosławieństw, ubóstwo, choroba i cierpienie każdego rodzaju miały być działem dzieci Adama.” {RH July 28, 1874, par. 13}
“Po przestępstwie Adama na początku wyobrażał sobie, że czuje wznoszenie się do nowego i wyższego istnienia. Ale wkrótce myśl o jego przestępstwie go przeraziła. Powietrze, które było łagodnej i równej temperatury, wydawało się ich chłodzić. Winna para miała poczucie grzechu. Czuli strach przed przyszłością, poczucie braku, nagość duszy. Słodka miłość i pokój, i szczęśliwa, zadowolona błogość wydawały się od nich usunięte, a w ich miejsce brak czegoś ogarnął ich, czego nigdy wcześniej nie doświadczyli. Wtedy po raz pierwszy zwrócili swoją uwagę na zewnętrzne. Nie byli ubrani, ale odziani w światło jak niebiańscy aniołowie. To światło, które ich otaczało, odeszło. Aby ulżyć poczuciu braku i nagości, którą realizowali, ich uwaga została skierowana na szukanie okrycia dla ich form; gdyż jak mogli spotkać oko Boga i aniołów nieubrani?” {1SP 41.1}
“Ich zbrodnia jest teraz przed nimi w swoim prawdziwym świetle. Ich przestępstwo wyraźnego polecenia Bożego przyjmuje jaśniejszy charakter. Adam zganił głupotę Ewy w opuszczeniu jego boku i byciu oszukaną przez węża. Oboje schlebiać sobie, że Bóg, który dał im wszystko, aby uczynić ich szczęśliwymi, mógł jeszcze wybaczyć ich nieposłuszeństwo z powodu swojej wielkiej miłości do nich, i że ich kara nie będzie tak straszna, w końcu.” {1SP 41.2}
To są bardzo ważne lekcje dla nas dzisiaj, ponieważ te same rzeczy, te same oszustwa i błędne wnioski od Adama i Ewy są powtarzane wszędzie na świecie i w kościele dzisiaj. Dlatego bardzo ważne jest dla nas, aby zwrócić uwagę na te lekcje i przyjąć je dla siebie osobiście.
“Szatan triumfował w swoim sukcesie. Udało mu się teraz skusić kobietę do nieufności Bogu, kwestionowania Jego mądrości i starania się przeniknąć Jego wszechświę plany. I przez nią spowodował także upadek Adama, który w konsekwencji swojej miłości do Ewy, był nieposłuszny poleceniu Bożemu i upadł z nią.” {1SP 42.1}
“Wiadomość o upadku człowieka rozprzestrzeniła się przez Niebo - każda harfa została uciszona. Aniołowie rzucili swoje korony z głów w smutku. Całe Niebo było w poruszeniu. Aniołowie byli zasmuceni podłą niewdzięcznością człowieka w odpowiedzi na bogate dobrodziejstwa, które Bóg zapewnił. Została zwołana rada, aby zdecydować, co należy zrobić z winną parą. Aniołowie obawiali się, że wyciągną rękę i zjedzą z drzewa życia, i tym samym uwiecznią życie grzechu.” {1SP 42.2}
ZMIANY PO UPADKU:
Oto, co wszystko się zmieniło po upadku w grzech:
Szatan będzie teraz mógł ich kusić często i łatwo, przez całe ich życie:
“Rasa od tego czasu miała być dotknięta pokusami Szatana. Życie nieustannego trudu i niepokoju zostało wyznaczone Adamowi, zamiast szczęśliwej, radosnej pracy, którą dotąd cieszył się. Mieli podlegać rozczarowaniu, smutku i bólowi, i w końcu dojść do rozpuszczenia. Zostali uczynieni z prochu ziemi, i do prochu mieli powrócić.” {1SP 43.2}
“Ziemia została przeklęta z powodu grzechu Adama i miała odtąd wydawać ciernie i osty. Adam miał być narażony na pokusy Szatana, dopóki żył, i miał w końcu przejść przez śmierć do prochu ponownie.” {RH February 24, 1874, par. 20}
“Szatan był zdeterminowany, aby odnieść sukces w swojej pokusie z bezgrzesznym Adamem i Ewą. I mógł dotrzeć nawet do świętej pary bardziej skutecznie przez medium apetytu niż w jakikolwiek inny sposób. Owoc zakazanego drzewa wydawał się przyjemny dla oka i pożądany do smaku. Jedli i upadli. Przestąpili sprawiedliwe polecenie Boże i stali się grzesznikami. Triumf Szatana był kompletny. Miał wtedy przewagę nad rasą. Schlebiali sobie, że przez swoją przebiegłość udaremnił zamiar Boży w stworzeniu człowieka.” {RH, February 24, 1874, par. 18}
Ich wierność określiła, czy pozostaną w Edenie.
“To był test ich posłuszeństwa. Bóg był właścicielem ich domu w Edenie. Trzymali go pod Nim.” {Ms102-1903.39}
“Zostali poinformowani, że będą musieli utracić swój dom w Edenie. Ustąpili oszustwu Szatana i uwierzyli słowu Szatana, że Bóg będzie kłamał. Przez swoje przestępstwo otworzyli drogę dla Szatana, aby uzyskać do nich dostęp łatwiej, i nie było bezpieczne dla nich pozostanie w ogrodzie Eden, aby w ich stanie grzechu nie uzyskali dostępu do drzewa życia i nie uwiecznili życia grzechu. Błagali, aby pozwolono im pozostać, chociaż przyznali, że stracili wszelkie prawo do błogiego Edenu. Obiecali, że w przyszłości będą okazywać Bogu całkowite posłuszeństwo. Zostali poinformowani, że w swoim upadku z niewinności do winy nie zyskali siły, ale wielką słabość. Nie zachowali swojej integralności, gdy byli w stanie świętej, szczęśliwej niewinności, i mieliby znacznie mniej siły, aby pozostać prawdziwymi i lojalnymi w stanie świadomej winy. Byli wypełnieni najostrzejszą udręką i wyrzutami sumienia. Teraz zdali sobie sprawę, że karą za grzech była śmierć.” {1SP 44.1}
Upadek w grzech zmienił relację Adama z Bogiem:
“Adam słuchał pokusy Szatana. Uwierzył kłamstwu, a tym samym wielkle zhańbił Boga. Nie miał cienia usprawiedliwienia dla swojego przestępstwa, a jego nieposłuszeństwo zmieniło jego relację z Bogiem. Prawo w żadnym przypadku nie może przebaczyć przestępcy. Może tylko potępić winnego. Adam musiał spotkać Boga nad Jego złamanym prawem. Jego fatalne nieposłuszeństwo wydobywa z jasną wyrazistością to, o czym pisze apostoł: “Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi."" {Ms153-1899.33}
Wraz z Adamem i Ewą, cała rasa ludzka została oddzielona od Boga:
“Utraciwszy swoje miejsce w niebie, Szatan przedstawił swoje pokusy naszym pierwszym rodzicom. Adam i Ewa ustąpili wrogowi, a przez ich nieposłuszeństwo ludzkość została oddzielona od Boga, a ziemia została oddzielona od nieba.” {3TT 268.2}
Po upadku natura Adama się zmieniła:
“Bóg nie stworzył człowieka grzesznego. Adam wyszedł z ręki swojego Stwórcy bez skazy zła. Święta para mogła zachować swoją niewinność, gdyby żyła każdym słowem, które wychodzi z ust Bożych, gdyby odmówiła słuchania dziwnego głosu deklarującego inną historię niż ta, którą Bóg im powiedział. Ale nadużyli swoich wysokich i świętych przywilejów. Zostali pozostawieni wolni do wyboru między dobrem a złem, i wybrali zło. A gdy wybrali wiarę w kłamstwo Szatana i nieposłuszeństwo wyraźnemu poleceniu Bożemu, to, co było czyste i boskie w ich naturze, stało się wypaczone i skalane.” {ST August 26, 1897, par. 4}
“Gdy człowiek zgrzeszył, całe niebo napełniło się smutkiem; gdyż przez ustąpienie pokusie, człowiek stał się wrogiem Boga, uczestnikiem satańskiej natury. Obraz Boży, w którym został stworzony, został uszkodzony i zniekształcony. Charakter człowieka był niezgodny z charakterem Bożym; gdyż przez grzech człowiek stał się cielesny, a cielesne serce jest nieprzyjaznią przeciwko Bogu, nie podlega prawu Bożemu ani nie może podlegać.” {ST December 15, 1914, par. 6}
Adam mógł uformować szlachetny i mocny charakter przez pokusę i wzmocnić swoją wierność Bogu:
“Pan umieścił człowieka na próbie, aby mógł uformować charakter niezachwianej integralności dla swojego własnego szczęścia i na chwałę swojego Stwórcy. Obdarzył Adama mocami umysłu przewyższającymi każde żywe stworzenie, które uczynił. Jego moce umysłowe były tylko trochę niższe niż moce aniołów. Mógł zaznajomić się z wzniosłością i chwałą natury i zrozumieć charakter swojego Niebiańskiego Ojca w Jego stworzonych dziełach. Wszystko, na czym spoczęło jego oko w ogromności dzieł Ojca, zapewnionych hojną ręką, świadczyło o Jego miłości i nieskończonej mocy. Pośród chwały Edenu dobroć i mądrość Boża były nakreślone we wszystkim, na czym spoczęło oko.” {RH February 24, 1874, par. 9}
Wszystko mogło być inne, mogli pozostać wierni i szczęśliwi na zawsze.
“Gdyby Adam i Ewa nigdy nie dotknęli zakazanego drzewa, Pan przekazałby im wiedzę, wiedzę, na której nie spoczywało żadne przekleństwo grzechu, wiedzę, która przyniosłaby im wieczną radość. Wszystko, co zyskali przez swoje nieposłuszeństwo, było zapoznaniem się z grzechem i jego skutkami.” {3TT 268.3}
Wiedza o grzechu to doświadczenie w nieposłuszeństwie:
“Zakazane drzewo było tak atrakcyjne i piękne jak każde z drzew w ogrodzie. Nazywano je drzewem poznania, ponieważ biorąc z tego drzewa, z którego Bóg powiedział “Nie będziesz z niego jadł,” mieliby wiedzę o grzechu, doświadczenie w nieposłuszeństwie.” {RH February 24, 1874, par. 11}
Ta pokusa i upadek nastąpiły zaraz po stworzeniu świata, na samym początku:
“Jak tylko Pan przez Jezusa Chrystusa stworzył nasz świat i umieścił Adama i Ewę w ogrodzie Eden, Szatan ogłosił swój zamiar dostosowania do swojej natury ojca i matki całej ludzkości i połączenia ich ze swoimi szeregami buntu. Był zdeterminowany, aby wymazać obraz Boży z ludzkiego potomstwa i nakreślić swój własny obraz na duszy w miejsce boskiego obrazu. Przyjął metody oszustwa, aby osiągnąć swój cel. Jest nazywany ojcem kłamstwa, oskarżycielem Boga i tych, którzy utrzymują swoją wierność Bogu, mordercą od początku. Użył wszelkiej mocy w swoim rozkazie, aby wygrać człowieka do współpracy z nim w apostazji, i odniósł sukces w wprowadzeniu buntu do naszego świata.” {RH April 14, 1896, par. 4}
Bóg i Chrystus wiedzieli od początku wszystko, co się stanie:
“Od początku Bóg i Chrystus wiedzieli o apostazji Szatana i o upadku człowieka przez oszukańczą moc odstępcy.” {DA 22.2}
Sposób, w jaki Szatan doprowadził Adama i Ewę do grzechu, był przez błędne przedstawienie charakteru Bożego:
“W radzeniu sobie z grzechem Bóg mógł używać tylko metod sprawiedliwości i prawdy. Szatan starał się sfałszować Słowo Boże, błędnie przedstawić Jego plan rządu przed aniołami i ludźmi. Bunt Szatana był powtarzany w kółko w historii naszej rasy - nieustanne świadectwo co do natury i skutków grzechu i działania rządów Szatana. Jego pewne skutki na ludzi i aniołów mówią głośno o tym, co zawsze będzie owocem odrzucania światła, które Bóg posyła, i odrzucania Jego władzy.” {Lt 66, 1909, par. 9}
“Od początku był plan Szatana, aby doprowadzić ludzi do zapomnienia o Bogu, aby mógł ich zabezpieczyć dla siebie. Aby to zrobić, błędnie przedstawiał charakter Boży i doprowadził ludzi do żywienia fałszywych idei o Nim. Stwórca był przedstawiony ich umysłom jako posiadający atrybuty samego księcia zła - jako arbitralny, surowy i nieprzebaczający - aby był obawianus, unikany, a nawet nienawidzony przez ludzi. To przez to fałszowanie charakteru Bożego i wzbudzanie nieufności do Niego, Szatan skusił Ewę do przestępstwa. Przez grzech umysły naszych pierwszych rodziców zostały zaciemnione, a ich natury zostały zdegradowane. Gdy ludzie stali się śmielsi w grzechu, wiedza i miłość Boża znikała z ich umysłów i serc. “Ponieważ, gdy poznali Boga, nie chwalili go jako Boga,” stali się “próżni w swoich wyobrażeniach, a ich głupie serce zostało zaciemnione."" {SW April 28, 1908, par. 1}
Wielu uważa grzech Adama za mały, a karę za zbyt wielką. Jaka była naprawdę dotkliwość grzechu Adama? Oto jak powinniśmy patrzeć na kwestię posłuszeństwa lub nieposłuszeństwa:
“Wielu uważa karę za przestępstwo Adama za zbyt surową karę za tak mały grzech. Wróg wszelkiej sprawiedliwości zaślepił oczy grzeszników, tak że grzech nie wydaje się grzeszny. Ich standard tego, co stanowi grzech, jest wyraźnie różny od standardu Bożego. Ci, którzy uważają grzech Adama za sprawę bardzo małej wagi, powinni spojrzeć trochę głębiej, zobaczyliby wielkie miłosierdzie Boże w daniu Adamowi najmniejszego możliwego testu. Ledwo można to nazwać samowyrzeczeniem z jego strony, aby powstrzymać się od spożywania owocu drzewa poznania, gdyż miał już wszystko niezbędne do zaspokojenia swoich potrzeb. Współczujący Bóg nie dał surowego testu, żadnej silnej pokusy, która opodatkowałaby ludzką wytrzymałość poza mocą oporu. Owoc sam w sobie był nieškodliwy. Gdyby Bóg nie zabronił Adamowi i Ewie spożywania owocu drzewa poznania, ich działanie w jego braniu nie byłoby grzeszne. Aż do momentu zakazu Bożego Adam mógł jeść z owocu tego drzewa bez realizowania jakiejkolwiek szkody. Ale po tym, jak Bóg powiedział: Nie będziesz jeść, czyn stał się zbrodnią wielkiej wagi. Adam był nieposłuszny Bogu. W tym był jego grzech. Sam fakt, że próba Adama była mała, czyniła jego grzech nadzwyczaj wielkim. Bóg testował go w tym, co było najmniejsze, aby go sprawdzić; a z zakazem stwierdził, że kara następująca po jego nieposłuszeństwie będzie śmiercią. Jeśli Adam nie mógł znieść tego najmniejszego z testów, aby udowodnić swoją lojalność, z pewnością nie mógłby wytrzymać silniejszej próby, gdyby został zabrany w bliższą relację z Bogiem, aby nieść wyższe odpowiedzialności. Udowodnił, że Bóg nie może mu ufać; gdyby został wystawiony na bardziej zdeterminowane ataki Szatana, nader spektakularnie by zawiódł.” {ST January 23, 1879, par. 14}
“Bóg stworzył człowieka na swój obraz, na swoje podobieństwo, wolnego od grzechu i z dobrze rozwiniętymi organami. Ziemia miała być zaludniona inteligentnyimi istotami, które były tylko trochę niższe niż aniołowie. Ale Bóg najpierw sprawdziłby świętą parę i przetestowałby ich posłuszeństwo; gdyż nie chciał mieć świata wypełnionego istotami, które lekceważyły jego prawa. Adam zrobił najgorszą rzecz, jaką mógł zrobić w danych okolicznościach. Robiąc to, co Bóg wyraźnie zabronił, postawił swoją wolę przeciwko woli Bożej, tym samym prowadząc wojnę z Jego wymaganiami. Pióro natchnienia z dokładnością przedstawiło historię grzechu i upadku naszych pierwszych rodziców, aby wszystkie pokolenia mogły być ostrzeżone, aby nie naśladować przykładu Adama w najmniejszym lekceważeniu wymagań Bożych. Gdyby test dotyczył większych spraw, ludzie mogliby wybaczyć grzech nieposłuszeństwa w tym, co nazywają mniejszymi rzeczami. Ale Bóg przeprowadził test z Adamem na rzeczach, które są najmniejsze, aby pokazać człowiekowi, że najmniejsze nieposłuszeństwo Jego wymaganiom jest grzechem w każdym znaczeniu słowa. Bóg, Gubernator wszechświata, uczynił wszystkie rzeczy podległymi prawu; rzeczy pozornie nieznaczące i rzeczy największej wagi są wszystkie rządzone przez prawa dostosowane do ich natur. Nic, co Bóg uczynił, nie zostało zapomniane lub pozostawione ślepemu przypadkowi. Człowiekowi, jako obdarzonemu mocami rozumowania i sumieniem, dane jest prawo moralne Boże, aby kontrolować jego działania. Człowiek nie jest zmuszony do posłuszeństwa. Może przeciwstawić się prawu Bożemu, jak to uczynił Adam, i ponieść straszne konsekwencje; lub żyjąc w harmonii z tym prawem, może żąć nagrody posłuszeństwa.” {ST January 23, 1879, par. 15}
“Pytanie: “Jaka różnica, jaki dzień zachowujemy na sabat?” jest często zadawane. Taka sama jak z Adamem, robiło każdą różnicę, czy powinien być posłuszny Bogu i nie jeść z drzewa poznania, czy powinien ustąpić specjalnemu rozumowaniu Szatana i powiedzieć: “Jaka różnica, czy jem z owocu tego zakazanego drzewa, czy z reszty drzew w ogrodzie?” Grzech Adama w robieniu dokładnie tych rzeczy, które Pan mu powiedział, aby nie robił, był jego nieposłuszeństwem i przestępstwem i otworzył śluzy nędzy dla naszego świata.” {Ms1-1892.8}
“Życie Chrystusa ma być starannie medytowane i nieustannie studiowane z pragnieniem zrozumienia powodu, dlaczego w ogóle musiał przyjść. Możemy utworzyć nasze wnioski tylko przez przeszukanie Pism, jak Chrystus nakazał nam robić, gdyż mówi: “one świadczą o mnie.” [Jana 5
.] Możemy znaleźć, przeszukując Słowo, cnoty posłuszeństwa w kontraście z grzeszością nieposłuszeństwa. “Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi.” [Rzymian 5
.]” {Ms1-1892.9}
“Ogród Eden, z jego plugawą plamą nieposłuszeństwa, ma być starannie studiowany i porównany z Ogrodem Getsemani, gdzie Odkupiciel świata cierpiał nadludzką udręką, gdy grzechy całego świata zostały na Niego zrzucone. Słuchaj modlitwy jednorodzonego Syna Bożego: “Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech ominie mnie ten kielich; jednak nie jak ja chcę, ale jak Ty chcesz.” [Mateusza 26
.] I po raz drugi modlił się mówiąc: “Ojcze mój, jeśli ten kielich nie może ominąć mnie, jeśli go nie wypiję, niech się stanie Twoja wola.” [Werset 42.] I po raz trzeci modlił się, mówiąc te same słowa. To tutaj tajemniczy kielich drżał w rękach Syna Bożego. Czy wytrzeć krwawy pot ze swojego udręczonego oblicza i pozwolić człowiekowi odejść? Lament, nędza i ruina zagubionego świata przewraca swój okropny obraz przed Nim. “I będąc w udręce, modlił się jeszcze gorliwiej; a pot jego był jak wielkie krople krwi spadające na ziemię.” “I ukazał mu się anioł z nieba, wzmacniając go.” [Łukasza 22
, 44.] Konflikt się skończył, Jezus zgadza się uczcić swojego Ojca, czyniąc Jego wolę i nosząc Jego przekleństwo, konsekwencję przestępstwa człowieka. Był posłuszny aż do śmierci, nawet śmierci na krzyżu. Oto co było zaangażowane w nieposłuszeństwo Adama i co posłuszeństwo Syna Bożego oznacza dla nas. Adam nie rozważył wszystkich konsekwencji wynikających z jego nieposłuszeństwa. Nie nastawił swojego umysłu w definiowaniu przeciwko Bogu, ani w żaden sposób nie mówił przeciwko Bogu; po prostu poszedł bezpośrednio przeciw Jego wyraźnemu poleceniu. I ile dzisiaj robi dokładnie to samo, a ich wina jest o wiele większej wagi, ponieważ mają przykład doświadczenia Adama w nieposłuszeństwie i jego strasznych skutków, aby ich ostrzec o konsekwencjach przestępowania prawa Bożego. Tak że mają jasne światło na ten temat, i żadnego usprawiedliwienia dla swojej winy w zaprzeczaniu i nieposłuszeństwie władzy Bożej. Adam nie zatrzymał się, aby obliczyć rezultat swojego nieposłuszeństwa.” {Ms1-1892.10}
“Adam ustąpił pokusie, a gdy mieliśmy sprawę grzechu i jego konsekwencji tak wyraźnie przed nami, możemy czytać od przyczyny do skutku i widzieć, że wielkość czynu nie jest tym, co stanowi grzech; ale nieposłuszeństwo wyrażonej woli Bożej, które jest wirtualnym zaprzeczeniem Boga, odrzucającym prawa Jego rządu. Szczęście człowieka leży w jego posłuszeństwie prawom Bożym. W swoim posłuszeństwie prawu Bożemu jest otoczony jak żywopłotem i chroniony od zła. Żaden człowiek nie może być szczęśliwy i odejść od określonych wymagań Bożych i ustanowić standard własny, który decyduje, że może bezpiecznie naśladować. Wtedy byłoby różnorodność standardów odpowiadających różnym umysłom, a rząd [zostałby] wyjęty z rąk Pana, a istoty ludzkie [chwyciłyby] wodze rządu.” {Ms1-1892.11}
“Prawo siebie zostaje wzniesione, wola człowieka staje się najwyższa, a gdy wysoką i świętą wolę Bożą przedstawia się do posłuszeństwa, szacunku i czci, ludzka wola chce swojej drogi i wybrać, jak daleko pójdzie, aby spełnić swoje własne podszeptiy, a jest kontrowersja między ludzkim agentem a boskim.” {Ms1-1892.12}
“Upadek naszych pierwszych rodziców złamał złoty łańcuch całkowitego posłuszeństwa ludzkiej woli boskiej. Posłuszeństwo nie było już uważane za absolutną konieczność. Ludzcy agenci naśladują swoje własne wyobraźnie, o których Pan powiedział o mieszkańcach starego świata, że były złe i to nieustannie. Pan Jezus deklaruje: Zachowałem przykazania mojego Ojca. [Jana 15
.] Jak? Jako człowiek. Oto, przychodzę, aby czynić Twoją wolę, o Boże. Do oskarżeń Żydów wystąpił w swoim czystym, cnotliwym, świętym charakterze i wyzwał ich: “Kto z was przekonywa mnie o grzechu?” [Jana 8
]” {Ms1-1892.13}
“Jezus mówi: “Naśladujcie mnie,” “Kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia.” [Jana 8
] Nie uważaj tego za trudny obowiązek. Przykazania Boże są Jego wyrażonym charakterem płynącym z serca miłości, przemyślanych planów, aby człowiek był zachowany od wszelkiego zła. Nie są arbitralną władzą nad człowiekiem, ale Pan chciałby ludzi jako Jego posłusznych dzieci i członków Jego własnej rodziny.” {Ms1-1892.20}
W związku z tym Szatan twierdzi właśnie to, że nie możemy zachować przykazań Bożych po upadku Adama. Ale przykazania Boże nie są uciążliwe i Chrystus udowodnił to, gdy przyszedł na świat:
“Odkupiciel świata przeszedł po ziemi, gdzie Adam upadł z powodu nieposłuszeństwa wyrażonemu prawu Jehowy; a jednorodony Syn Boży przyszedł do naszego świata jako człowiek, aby objawić światu, że ludzie mogą zachować prawo Boże. Szatan, upadły anioł, deklarował, że żaden człowiek nie może zachować prawa Bożego po nieposłuszeństwie Adama.” {Ms1-1892.1}
Tutaj znowu widzimy, że Prawo to to, co Bóg zabronił Adamowi, to jest to, co mu powiedział. Słowo Boże to Prawo.
Pismo mówi:
- UBG 23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Bożej jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.
Konsekwencje grzechu były straszne. Pomimo tego, że zapłatą za grzech jest rzeczywiście śmierć, jednak Bóg znalazł sposób, aby okazać miłosierdzie człowiekowi i dać mu kolejną szansę i przywrócić go, jeśli człowiek zechce to przyjąć. O tym, o planie zbawienia, będziemy studiować w dwóch następnych częściach.